„Czasem umysł tworzy to, co najbardziej nam potrzebne. Albo to, czego najbardziej się boimy. Właściwie tworzy te dwie rzeczy jednocześnie, jedna wyrasta z drugiej”.

Bestsellerowa opowieść autorki Gorzko, gorzko

Ucieczka niedźwiedzicy Joanny Bator to zbiór oniryczne tkanych opowiadań. Z pozoru każde opowiadanie stanowi odrębną historię, ale losy bohaterów w zadziwiający sposób łączą się ze sobą, tworząc jedną spójną opowieść. Postacie połączone bolesnymi wspomnieniami, więzami rodzinnymi czy zwykłą prozą życia pojawiają się i znikają w najmniej spodziewanych momentach. Sam pomysł przeplatających się opowieści w książce Ucieczka niedźwiedzicy jest niezwykle ciekawy. Muszę również przyznać, iż nie wszystkie mnie przekonały. Historia o mówiącym żółwiu czy hotelu Sudety kompletnie do mnie nie trafiły, ale to tylko moje subiektywne odczucia. Pomimo tego nie brakuje tu również prawdziwych perełek, które potrafią wywołać bardzo silne emocje. Takich, które wciągają i chcesz więcej. Czuć w nich wielką wrażliwość, samotność, empatię czy tęsknoty.

Joanna Bator, malując słowem, potrafi oddać ludzkie dramaty i problemy, jakie spotykamy na swojej drodze, ale i także chwile radości. Tak naprawdę każdy z bohaterów ucieka przed czymś. Jedni mają konkretny plan, inni nie. W Ucieczce niedźwiedzicy – tej niepozornej książce – dostrzegamy pełen wachlarz odmiennych punktów widzenia, pragnień wyszeptanych czy wypowiedzianych w myślach lub na głos.

Całość jest niezwykle nostalgiczna, nasycona refleksyjnymi metaforami, przepełniona nieoczywistymi wątkami oraz dojrzała. Ucieczka niedźwiedzicy Joanny Bator zmusza do refleksji i zadumy, dlatego zdecydowanie warto ją sobie dawkować. Warto dać sobie czas, by w nas wybrzmiała, by ją lepiej zrozumieć, zwłaszcza, że te piękne historie opowiadają o rzeczach najważniejszych – takich jak przemijanie, niespełnienie, relacje międzyludzkie, śmierć, tęsknota, niezrozumienie, strata czy nadzieja. Ucieczka niedźwiedzicy to pięknie napisana, poruszająca czułe strony książka. Przy tym niebanalna uczta literacka będąca mieszkanką realnego życia i baśni, po którą, mimo kilku rys, warto sięgnąć.

„Granica między przypadkiem a wyborem jest umowna, przypadki są tak naprawdę naszymi wyborami, a wybory przypadkowym rezultatem wszystkich wcześniejszych doświadczeń, lęków, zachwytów, skrupułów, niechęci, bólów i ekstaz”.

Gosia Mystkowska-Kłopotowska,

Mamausza