Epidemia samotności, okładka
Literatura faktu Recenzje

Epidemia samotności

Książka Epidemia samotności. Jak budować trwałe więzi we współczesnym świecie podejmuje bardzo ważny temat. Nie ma chyba na świecie człowieka, który w jakimś momencie swego życia nie czuł się samotny. Każdy człowiek doświadcza tego uczucia. Nie zawsze jest ono złe. Czasem go potrzebujemy, żeby odetchnąć od innych ludzi, poukładać sobie coś w głowie lub w życiu, pobyć samemu ze sobą. Zasadniczo jednak samotność nie jest kojarzona pozytywnie. Kojarzy się z porażką, ze smutkiem, z brakiem szczęścia.

Samotność jako część życia

Autorki, Agnieszka Łopatowska i Monika Szubrycht w książce zwracają uwagę na to, że samotność jest czymś innym niż poczucie osamotnienia. Można mieszkać samemu i nie czuć się samotnym. Można pochodzić z licznej rodziny i mieć wielu znajomych w miejscu pracy, a odczuwać samotność. Autorki są doświadczonymi dziennikarkami. Epidemia samotności jest zapisem ich rozmów ze specjalistami, ekspertami i ludźmi doświadczonymi w dziedzinie samotności. Wśród ich rozmówców są psychiatra, psycholożka, psychoterapeutka, trenerka rozwoju osobistego, pedagog, doradca rodzinny, seksuolożka, autorka książek, nauczyciel i rodzic. Znajdziemy tu wiele konkretnych przykładów, a specjaliści podzielą się wrażeniami z gabinetów terapeutycznych.

Jak budować trwałe więzi we współczesnym świecie

Ponieważ samotności doświadcza każdy, książka Epidemia samotności jest dla każdego. Tym bardziej, że świetnie się ją czyta. Choć wypowiadają się w niej specjaliści, napisana jest prostym, jasnym językiem. Po wstępie pochodzącym od autorek, następują zapisy rozmów z ekspertami. Ich dialogowa forma sprawia, że książkę czyta się szybko, z dużym zainteresowaniem i zaangażowaniem emocjonalnym. Eksperci podejmują różne tematy. Przeczytamy tu o samotności w tłumie i samotności w pojedynkę. Przeczytamy o problemach w związku i o samotności ludzi nieheteronormatywnych. Bardzo ciekawe są rozdziały mówiące o samotności w macierzyństwie i opiece nad osobą starszą, czy niepełnosprawną. Najbardziej podobały mi się rozdziały mówiące o samotności dzieci i młodzieży. To ważny dziś temat. Tak dużo mówi się o depresji wśród młodych ludzi, a poczucie osamotnienia może prostą drogą prowadzić do depresji. Źródłem samotności może być też choroba, nałóg, starość, trauma, czy narcystyczna osobowość. O tym wszystkim również przeczytamy w książce.

Jak poradzić sobie z samotnością?

Podczas rozmów z ekspertami autorki nie tylko poszukują źródeł samotności oraz opisują jej cechy i wpływ na życie człowieka. Przede wszystkim poszukują sposobów na radzenie sobie w sytuacjach osamotnienia. Czasem padają tu jakieś rady. Ogólnie dużo na kartach tej książki mówi się o samoakceptacji, samoświadomości, o tym, żeby być dla siebie aktywnie życzliwym. Gdy człowiek lubi siebie i traktuje siebie dobrze, łatwiej nawiązuje kontakty z innymi. Pandemia, z którą ostatnio musieliśmy się mierzyć, pokazała, że człowiek bardzo potrzebuje innych ludzi wokół siebie. Niestety również wzmogła poczucie samotności.

Podsumowanie recenzji

Książka Epidemia samotności porusza bardzo aktualny temat. Kiedyś ludzie, żyli bliżej siebie. Wychowywali się w wielopokoleniowych rodzinach, w zżytych społecznościach. Dzieci bawiły się na podwórkach tworząc grupy znajomych, a ludzie odwiedzali się bez zapowiedzi. Czasy i obyczaje się zmieniły, a ludzka potrzeba kontaktu z drugim człowiekiem i potrzeba przynależności do grupy pozostały takie same. Warto przeczytać tę książkę. Myślę, że każdy będzie mógł odnaleźć w niej coś dla siebie, bo każdy odczuwa potrzebę kontaktu z drugim człowiekiem. Nie chcemy być samotni.

Anna Sołtys