Każdy głupieje z miłości. Trudno kochać mądrze.

Mówi się, że miłość jest ślepa i chyba coś w tym jest, bo gdy kochamy, nie liczy się nic więcej. Jednak takie podejście może różne się skończyć i czasami jest to droga donikąd. Przekonała się o tym bohaterka książki Jej portret.

Historia bohaterki

Maja Preis to kobieta, która mając czterdzieści lat, może mówić o udanym, szczęśliwym życiu. Osiągnęła sukces zawodowy jako pisarka poczytnych romansów i teraz ma zamiar napisać kolejny. Mieszka w pięknym domu z ogrodem razem z mężem, Marcelem, czwórką dzieci i psem Lejką w pięknej Bawarii. Od jakiegoś czasu Maja czuje się zmęczona, znudzona życiem, ciągłą nieobecnością męża i uciążliwością związaną z wychowywaniem niesfornych dzieci. Pragnie odpocząć, nabrać dystansu, odnaleźć sens życia i wenę twórczą, więc postanawia zrobić sobie urlop od codzienności. Marcel niezbyt chętnie godzi się na fanaberię żony, gdyż ona chce spędzić czas sama ze sobą. Maja wyjeżdża do rodzinnego Szczecina, gdzie mieszka też jej przyjaciółka z lat szkolnych, Ewa. Pewnego dnia, niespodziewanie los stawia na jej Daniela Chocimskiego, dawną miłość. Ich rozstanie 20 lat temu było nagłe i do dziś Maja nie wie, dlaczego tak się stało. Teraz odżywają uśpione uczucia, a to stawia kobietę przed ważnym wyborem.

Zarys powieści

Jej portret to historia kobiety opętanej miłością. Autorka świetnie opisała stan zauroczenia drugą osobą, ale też pokazała, że dawne uczucia nie giną. Jednak jedni to perfidnie wykorzystują, a inni w to wierzą. Pani Niemczynow w posłowiu napisała, by nie oceniać bohaterki. Nie jest jednak to możliwe, gdy znamy zarówno jej tok myślenia, jak i pozostałych osób. Nie ma tu jednoznacznych postaci. Każda z nich jest złożoną osobowością, cechującą się zarówno zaletami, jak i wadami. Początkowo lubiłam Maję, współczułam jej, bo faktycznie mąż wydaje się przedkładać pracę nad rodzinę. Z drugiej strony Marcel jest osobą odpowiedzialną, więc chciałby zadbać o najbliższych pod względem materialnym. Gubi gdzieś podłodze równowagę między tymi dwoma sferami życia. Gdy to dostrzega, jest już za późno. Dużym plusem są też postacie drugoplanowe, a wśród nich Ewa, przyjaciółka Mai.

Podsumowanie recenzji

Narracja prowadzona z kilku perspektyw w trzeciej osobie daje możliwość poznania spojrzenia
bohaterów na wydarzenia, a także dostrzeżenia skutków wywołanych przez wybory jednej osoby. Jednak wyraźnie widać, że decyzje Mai nie wzięły się z niczego. Nie można więc jednoznacznie
jej oceniać. Tak prowadzona fabuła pomaga zrozumieć skutki decyzji bohaterów, wniknąć w ich położenia i odczucia. Można w tym przypadku mówić o efekcie motyla, gdyż sytuacja stworzona przez poszczególne postacie wywołują ogromny chaos w ich życiu. Czyny i decyzje jednej osoby powodują lawinę zdarzeń wpływających na otoczenie. Burzą ustalony porządek, roztrzaskują to, co zbudowane zostało do tej pory. Pani Niemczynow niezwykle trafnie odnosi się do ludzkich słabości skłaniając do refleksji na temat życia i ludzkich decyzji. Ułożyła wszystko tak, że Jej portret może stanowić zamkniętą historię, ale też daje możliwość kontynuacji. Finałowe epizody dają ku temu możliwość, mając w sobie ogromny potencjał na stworzenie kolejnej, wciągającej opowieści.

Mirosława Dudko

ezo-ksiazki.blogspot.com