Bogdana de Barbaro nie trzeba nikomu przedstawiać. Znają go zarówno osoby ze środowiska psychologów, psychoterapeutów, jak i osoby sięgające po artykuły psychologiczne, często wypowiada się on bowiem w mediach. Ten psychiatra, psychoterapeuta, emerytowany profesor zwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego, superwizor psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego to nie tylko wybitny specjalista w swojej dziedzinie, nie tylko autor wielu artykułów naukowych, ale przede wszystkim człowiek niezwykle wrażliwy i erudyta. Dziś, zarówno tą swoją wiedzą, jak i wrażliwością, szerokim spojrzeniem na świat i na jednostkę w tym świecie dzieli się z nami na łamach książki pt. Swoją drogą…. Wywiad rzeka, przeprowadzony przez Justynę Dąbrowską, również psycholożkę i psychoterapeutkę, to wyjątkowe spotkanie nie tyle z psychologią, ale z życiem. Bo tak naprawdę wszystko się kręci wokół życia i śmierci, a my wypełniamy tylko przestrzeń pomiędzy nimi. A to, w jaki sposób to robimy, zależy nie tylko od czynników zewnętrznych, ale przede wszystkim od wyboru swojej drogi.

Adresaci książki Swoją drogą…

Swoją drogą… to wyjątkowa publikacja wydawnictwa Agora. To kolejne litery alfabetu, które układają się w tematy będące motywem przewodnim każdego rodzaju. Wszystkie dotyczą nas bezpośrednio i wszystkie wpisują się w człowieczy cykl życia i rozwoju. Dlatego też książka, pozbawiona naukowego języka, jest adresowana do wszystkich tym życiem zainteresowanych. Do tych, którzy lubią wiedzieć więcej, którzy lubią patrzeć na świat z szerokiej perspektywy, którzy cenią sobie wiedzę, ale też codzienne przyjemności. Dla tych którzy mają odwagę stawiać czoła problemom, ale też tych, którzy dotychczas tych problemów unikali. Wspólnie z autorami poruszać się będziemy w tematach niekiedy dla nas niewygodnych, czasami bolesnych. Niektóre z nich stanowić będą bodziec do refleksji, a być może uruchomią pewne mechanizmy, pewne działania, zmiany.

Ważne tematy poruszone w publikacji

W kolejnych rozdziałach Swoją drogą… poruszone zostały kwestie autorytetów. Nie tylko autorytetów Bogdana de Barbaro, ale tych rozumianych szerzej. W rozmowie dowiemy się, co i kto miał wpływ na życie rozmówcy a także jakie pułapki tkwią w byciu sławnym. Zajmiemy się też pojęciem bliskości, tym co ono tak naprawdę oznacza. Porozmawiamy również o cierpieniu i tym, że nie da się go z życia człowieka wyeliminować, a także o depresji i smutku. Poruszymy również temat emocji, zbyt często ukrywanych, lekceważonych, tłumionych, nienazwanych, a także fikcji, czyli porozmawiamy o opowieściach i terapii narracyjnej. Tematem, o którym szerzej mało się mówi, będzie gniew. Jak się okazuje wcale nie ma on jednej definicji. Porozmawiamy również na temat, który – jak podkreśla Bogdan de Barbaro – uważa za kluczowy dla przyszłości ludzkiego świata, czyli na temat Inność. A przede wszystkim reakcji na Inność, wśród których bardzo często dominuje lęk.

Co więcej?

W kolejnych rozdziałach książki Swoją drogą… rozmówcy zajmują się Polską, konfliktami, farmakoterapią, a także miłością, nadzieją, odwagą, przyjaźnią i religią. Rozmowa toczy się również wokół schizofrenii, budzącej wciąż w społeczeństwie lęk. Jest tu też temat mało popularnej, dotyczącej nas wszystkich, śmierci. W rozdziale poświęconym terapii i terapeucie dowiemy się, czym jest terapia, czym jest psychoterapia. Dowiemy się co może być początkiem pracy terapeutycznej. De Barbaro mówi tu również, dlaczego postanowi być terapeutą systemowym, a także omawia zasady, których każdy terapeuta musi przestrzegać. Ostatnie tematy (według liter alfabetu), to upokorzenie, wewnętrzne dziecko, zabawa i życie. Ten ostatni temat staje się polem do dyskursu również na temat wędrówki, życiowej drogi, swojej drogi…

Podsumowanie recenzji książki Swoją drogą…

Lekturze książki Swoją drogą… nie tylko o psychologii, psychoterapii, ale o życiu towarzyszy poezja. Nie tylko dlatego, że jest obecna ona w każdym rozdziale – każdy z nich rozpoczyna wiersz, ale również dlatego, że zbliżyła ona autorów, a także, doskonale oddaje, podsumowuje, ale i wprowadza do poruszonych tematów. Ponadto sporo w wypowiedziach de Barbaro odniesień zarówno do poezji, jak i do sztuk teatralnych i przeczytanych książek. To jest inspirujące również dla czytelnika. Pokazuje, jak wiele jest dostępnych źródeł nauki, jak wspaniałe jest czerpanie z nich pełnymi garściami. Tym sposobem to jedna z tych książek, którą czytamy zachłannie i z zaciekawieniem, ale i leniwie z refleksją.

Justyna Gul,

Qultura słowa