Charlotte Link jest znana przede wszystkim z powieści sensacyjno-kryminalnych. Trylogia „Czas burz”, której tomem drugim jest właśnie Dziki łubin, odstaje od typowej dla autorki konwencji pisarskiej.

Wielopokoleniowa saga

Dziki łubin jest kontynuacją opowieści o kobietach z rodu Dombergów i rozpoczyna się tuż przed wybuchem II wojny światowej. W tej barwnej, pełnej rozmachu, epickiej wręcz opowieści towarzyszymy bohaterkom w ich rzeczywistości. W cieniu wojny, gdy Europa boryka się z rozlewającym się nazizmem i antysemityzmem, kobiety Dombergów zmagają się z wojenną codziennością. Z walką o przetrwanie kolejnego dnia i z życiem przepełnionym strachem o bliskich. Wszystkie wydarzenia przedstawione są na tle faktów historycznych, które mimo że w większości są nam znane, to nadają tej historii niezwykle realnego charakteru. To także urzekający, choć smutny społeczno-obyczajowy obraz ówczesnych Niemiec. Zwykłych, szarych obywateli, którzy mimo okrucieństwa wojny pragnęli po prostu żyć normalnie.

Życie nie kończy się wtedy, kiedy dochodzimy do wniosku, że po prostu dalej już nie damy rady.

Główna bohaterka

W drugim tomie sagi Dziki łubin postacią wiodącą także jest Felicja – ta najbardziej wyrazista bohaterka cyklu. Jest już kobietą w średnim wieku, próbującą odbudować swoje życie po wydarzeniach z czasów I wojny i wielkiego kryzysu z 1930 roku. Poznajemy również Belle, córkę Felicji, która podąża niemal krok w krok życiowym śladem swojej matki.

Belle właściwie zawsze powinna być świadoma jednego: że była córką swojej matki. I że to jej, Belle, potrzeby zawsze będą miały priorytet w życiu.

I taka właśnie jest młoda Belle… Jak jej matka silna, wytrwała, niezależna, bezkompromisowa i skoncentrowana na rodzinie, ale nigdy nie zapominająca o sobie. Pełna poświęceń, lecz w najbardziej dbająca o siebie. Empatyczna i kochająca, ale najbardziej ceniąca sobie miłość własną.

Kobiety w powieści Dziki łubin

Wokół Felicji i Belle znajdziemy również sylwetki i życiorysy wielu innych kobiet, i właśnie ta kobieca perspektywa jest największych plusem tej powieści (oraz całego cyklu). To oczami kobiet widzimy wszystkie rozgrywające się wydarzenia, to one mówią nam o swoim życiu i to one, wymykając się konwenansom, epokowym ograniczeniom i sztywnym ramom społecznym, wyznaczają nowy porządek i określają miejsce kobiety w społeczeństwie. To bardzo wyrazisty głos feminizmu tamtych czasów, szczególnie że jest to przede wszystkim obraz kobiety-Niemki niesympatyzującej z hitlerowskimi ideami nazizmu.

Podsumowanie recenzji

Podsumowując, autorka książki Dziki łubin odmalowała niezwykły i wyrazisty obraz epoki ogarniętej wojną, a na jego tle ułożyła różnorodną mozaikę bohaterów, przeżyć i emocji, tworząc niepowtarzalną, wciągającą bez reszty atmosferę powieści historycznej.

Agnieszka